„Colossus” jest drugim albumem Scorn z 1993 roku. Duet Harris - Bullen pogrąża się w hipnotyzujących dźwiękach, otępia dusznym klimatem i intryguje industrialną kombinacyjnością. Wszystko jest tu takie zamazane, jakby dobiegające z oddali, z jakichś innych czasów. Jakby rozciągnięte w innym wymiarze, co dobrze oddaje okładka.
Utwory opierają się na motywach elektronicznych i perkusyjnych. Psychodeliczna muzyka Scorn zawsze ma wyraźny rytm, czego nie można powiedzieć o melodii. Gitary są, ale jest ich zdecydowanie mniej niż komputera i nawet bas jest wyraźniejszy. W większości jednak są tu jakieś uderzenia, bity, dzwonki i inne odgłosy. Utwory mimo wszystko są zwarte, tworzą ciągłość i spójne całości.
Wokali jest dużo różnych i najczęściej polegają na wtrącanych głosach, krzykach, kwestiach wypowiadanych przez różne osoby. Nadaje to i tak ponurej muzyce, dodatkowej grozy i tajemniczości. Są jednak i posępnie zawodzące, bardziej podstawowe śpiewy.
Inny od wszystkich jest czwarty „Sunstroke”. Jest to cała plejada metalicznych uderzeń, dzwonów, zgrzytów i szumów, ułożona tak, że się rozkręca i narasta, aż tężnieje do paranoicznego poziomu, przy którym można oszaleć. Jak dla mnie jest to znakomita porcja noise ambientu. Scorn potrafi tak to wszystko poukładać, że to po prostu gra. Słucham kupy hałasu i słyszę w niej muzykę. Fajną, wkręcającą. To samo dotyczy wszystkich innych kawałków. Po prostu są ciekawe, dużo w nich się dzieje. Co chwilę zaskakuje jakiś nowy wątek, nowa akcja. A co najważniejsze jest to płynne, komponuje się, tworzy prawdziwą sztukę. Znakomita płyta i niezły odjazd byłych członków Napalm Death.
Tracklista:
01. Endless
02. Crimson Seed
03. Blackout
04. The Sky Is Loaded
05. Nothing, Hunger
06. Beyond
07. Little Angel
08. White Irises Blind
09. Scorpionic
10. Nights Ash Black
Wydawca: Earache Records (1993)
Ocena szkolna: 5
