We wrześniu ukazała się czwarta płyta wrocławskiego Jesus Rodrigues. Album w całości jest w języku angielskim i obraca się w klimatach gotyckiego rocka. Zawiera dziesięć klimatycznych, ale jednocześnie energetyzujących, kawałków. Moim zdaniem zespół ma taką ogólną przypadłość do generowania słabych okładek, ale tym zupełnie nie należy się przejmować, bo muzyka w środku wynagradza tą niedogodność w zupełności.
Jeżeli miałbym zgadywać co przedstawia ta okładka to chyba właśnie to zapętlające się Deja Vu. Numer tytułowy jest najbardziej przebojowy na płycie i od razu wpadający w taki taneczny nastrój. Kreują go nie tylko melodyjne gitary, ale i wesoły, rytmiczny basik. Nie można pominąć przejmujących i nadających mrocznego blasku klawiszy. Dużą robotę robi wzniosły wokal Krzysztofa Morfiny, który jednak zdecydowanie wolałem gdy był po polsku. Rozumiem chęć rozwoju i dotarcia do słuchacza zagranicznego, ale tutaj aż się prosi, żeby to było po naszemu. Piosenki byłyby wtedy o wiele bardziej wyraziste i wpadające w ucho. Może warto rozważyć nagrywanie albumów w dwóch wersjach językowych?
Większość numerów jest bardziej stonowana. Jesus Rodrigues stąpa po takiej cienkiej linii dzielącej rock ekspresyjny od atmosferycznego. Jest tajemniczo, ale nigdy smętnie. Zawsze jakoś tak wypłyną te gitary, że finalnie utwór okazuje się wkręcający. Więcej gitarowej mocy znajdziemy w „Leave Me Alone”, z kolei „Ashes To Ashes” wyróżnia się gościnnym udziałem wokalistki Doti, która nadaje mu jeszcze bardziej gotyckiego posmaku. Jednak cała płyta jest emocjonalna i wprawiająca w doskonały jesienny nastrój.
Tracklista:
01. Fallout I
02. Constant Deja Vu
03. Fallout II
04. Hypnotized
05. Meteorites
06. Come With Me
07. Actorless Pantomime
08. Leave Me Alone
09. Ashes To Ashes
10. Trapped
Wydawca: Mexican Radio Records (2021)
Ocena szkolna: 4+
