Za kłamstwo cios,za zdrade krew!
Tu bije czarne ródło,jak serce czarnej wody
Przemywam ni¹ twarz swoj¹ i wszystko w dal odchodzi
Płonie œwi¹tynia,któr¹ bogowie opuœcili
Zanurzam serce w czerni i to dodaje siły
Wiec żegnaj miły,dobrze wiesz
Za kłamstwo cios,za zdrade krew!
Gdy wszystko już stracone,rozpacz tnie ostrym nożem
Oddaje siebie czerni a swoje œwiatło jej wodzie
Ta wiara nie zna łaski i tu nie rz¹dzi miłoœć
Ty nie chcesz mnie wysłuchać,wiec ona musi zgin¹ć
Gdy moje skrzydła złamane
Ona musi zgin¹ć błagam Cie mój Panie
Ona musi zgin¹ć,tylko to już umiem chcieć
Gdy poœród ruin co dzień modle sie o jej œmierć...
