Jestem wolna, w ciszy płaczę nad tym, że niestety spadnę i najdzie mnie ciemność, czerń, mrok... ci..., ...sza!

W zależności od sytuacji, motto zmienne bywa.

Pierwsze co mnie raziło w tym wierszu,to brak spacji w niektórych miejscach.
Następnie,zbyt mocne podkreślenie siebie-gdy wiersz jest pełen agresji,to takowy akcent pasuje.W tym utworze[jest subtelny,melancholijny] taki zabieg był niepotrzebny i tylko go oszpecił.
Jeśli chodzi o klimat,to nawet jest ciekawy.Ale mogło być lepiej,podbudować go bardziej czy skomplikować go o parę,na pierwszy rzut oka,niepasujących do siebie elementów-prościej mówiąc,poeksperymentować bardziej z własnym tworem.

Jak się domyślam,jesteś na etapie początkowym,a początki są zawsze trudne.Ale ćwicz dalej,i się nie poddawać

Be hard and fucking heavy-ludzie nie lubią,gdy odnosisz sukces.