Wspaniała płyta, tyle powiem. Potrafię wałkować w nieskończoność. Czasami trochę za mocno trąci Triarii, ale naprawdę warto posłuchać.

Moje faworyty z tego albumu to balladka Elysium i Legio XIX Augusta (wspaniały, psychodeliczny klimacik, przenoszący nas w samo serce Lasu Teutoburskiego).

:)