Therion (z greckiego: bestia) - szwedzki zespół założony w 1987 roku przez Christofera Johnssona. Zadebiutował w 1991 roku deathmetalowym albumem "Of Darkness...". Późniejsze dokonania łączą w sobie elementy muzyki klasycznej i opery wraz z szeroko pojętym nurtem metalowym. Od wydania albumu "Theli" (1996) ich muzykę klasyfikuje się jako symfoniczny metal z wpływami heavy metalu i progresywnego rocka.
Inspiracją dla nazwy zespołu stał się album "To Mega Therion" zespołu Celtic Frost. Teksty utworów nawiązują najczęściej do tematów mitologicznych; autorem większości tekstów jest obecnie Thomas Karlsson, założyciel Dragon Rouge (organizacji zajmującej się praktykowaniem magii). Utwory pisane są w językach - angielskim, niemieckim, akadyjskim, łacińskim, hebrajskim, egipskim, starogreckim oraz enochiańskim. Zespół dwukrotnie zmieniał swoją nazwę: przed rokiem 1988 istniał jako Blitzkrieg, następnie jako Megatherion.Początek istnienia grupy datuje się na rok 1987. Wówczas to w Upplands Väsby, mieście położonym obok Sztokholmu (Szwecja) powstaje zespół o nazwie Blitzkrieg. Obok założyciela Christofera Johnssona (pierwotnie jako basista i wokalista), zespół liczył dwóch członków - gitarzystę Petera Hanssona oraz perkusistę Oskara Forssa. Johnsson i Hansson spotkali się wcześniej w kilku innych grupach muzycznych, natomiast Forss był szkolnym przyjacielem Johnssona.
W muzyce Blitzkrieg wyraźnym echem odbijał się wpływ takich zespołów jak Metallica czy Slayer, natomiast brzmienie zbliżone było do zespołów Venom i Motörhead. Przed rozpadem, który miał miejsce w roku 1989, grupa wykonała dwa koncerty (na każdym było mniej niż 100 ludzi), nie wydała jednak jakiegokolwiek dema, ani tym bardziej albumu. Do dziś zachowała się jedynie część nagrań. Utwór "Fight Fire With Fire'" (cover piosenki zespołu Metallica) dostępny jest na oficjalnej stronie internetowej Theriona, natomiast dwa inne utwory, "Rock'n'Roll Jam" i "Scared To Death (Excerpt)", znajdują się na płycie "Bells Of Doom".
W tym samym roku Johnsson wraz z Hanssonem zreaktywował zespół. W zespole zaszło wiele zmian - grupa zmieniła swoją nazwę na Megatherion, styl muzyki na death metal, zaś ich główną inspiracją stała się szwajcarska grupa Celtic Frost. Niedługo potem do zespołu powrócił Forss. Johnsson postanowił być gitarzystą (nadal pozostając wokalistą) i w związku z tym brakowało gitarzysty basowego. Braki w składzie Megatherion uzupełnił Erik Gustafsson z death metalowego zespołu Dismember. W krótkim czasie po tym zdarzeniu grupa zmieniła swoją nazwę na Therion.
W 1989 roku wraz z nową obsadą, zespół wydał (na kasetach magnetofonowych) dwa death metalowe dema "Paroxysmal Holocaust" i "Beyond The Darkest Veils Of Inner Wickedness". Rok później powstała pierwsza płyta EPka, będąca równocześnie demem, zatytułowana "Time Shall Tell".
Po wydaniu trzech dem, zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Deaf Records. Rezultatem tej umowy stał się pierwszy studyjny album Theriona - "Of Darkness..." wydany w roku 1991. Płytę charakteryzowało progresywne death metalowe brzmienie oraz polityczne i zarazem mocne teksty piosenek.
Kontrakt z Deaf Records obejmował jedynie jeden album, ponadto relacje między wytwórnią, a zespołem nie miały się dobrze. Z tych powodów grupa zmieniła wytwórnię na Active Records. Erik Gustafsson zmuszony był powrócić do swojego ojczystego kraju (USA); skład grupy liczył trzech pierwotnych członków. W 1992 r. zespół wydał swój drugi album "Beyond Sanctorum". Głównym motywem przewodnim tekstów piosenek był okultyzm; rodzaj muzyki określić można jako eksperymentalny death metal. Zbierając bardzo dobre noty recenzentów, album szybko zdobył dużą popularność. Therion rozpoczął swoje pierwsze koncerty, które odbywały się głównie w środkowej Europie. Po wydaniu "Beyond Sanctorum", zespół muzyczny borykał się z kilkoma problemami. Oskar Forss z powodu oczekiwania na narodziny swojego drugiego dziecka opuścił skład. Hansson postąpił tak samo; przyczyną były problemy zdrowotne. Koncerty odbywały się ze zmienionym składem. Nowym perkusistą został Piotr Wawrzeniuk (występował wcześniej wraz z Johnssonem w zespole Carbonized); gitarzystę zastąpił Magnus Barthelsson; basistę Andreas Wahl.
Odmieniony skład zapoczątkował nowy okres w dziejach grupy i w 1993 roku zaowocował wydaniem kolejnego albumu "Symphony Masses: Ho Drakon Ho Megas". Bez wątpienia jest to najbardziej eksperymentalny spośród wszystkich albumów Theriona - tradycjonalne death metalowe brzmienie współgra z elementami jazzu, muzyką industrialną, klasyczną, perską i arabską, heavy metalem lat 80, a nawet sakralnym chórem. Po premierze firma Active Records postanowiła zredukować swoją działalność i zaprzestać wydawaniu nowych płyt. Z tego powodu zespół zmienił swojego wydawcę na Megarock Records.
Pomimo sporego sukcesu i wielu fanów, zespół spotkały problemy finansowe. Przyczyniło się to do opuszczenia grupy przez Barthelsona i Wahla. Nowym basistą został Fredrik Isaksson. Po kilkumiesięcznej przerwie, do zespołu napłynęła oferta od wydawcy Nuclear Blast. Znakomite stosunki z Megarock Records sprawiły, że obecny wydawca zgodził się na zerwanie kontraktu bez jakichkolwiek roszczeń, co w świecie muzycznych kontraktów zdarza się niezwykle rzadko. Therion znalazł się pod szyldem Nuclear Blast począwszy od roku 1994.
"Lepaca Kliffoth", pierwszy album pod przewodnictwem nowego wydawnictwa wydany został w 1995 roku. Promował go (pierwszy w historii grupy) singel "The Beauty In Black", który sprzedał się w rekordowej ilości, 35000 egzemplarzy. I tym razem zespół nie bał się eksperymentować - na płycie obok metalu usłyszymy chóry sopranów i basów-barytonów, a także więcej melodii i instrumentów klawiszowych. Fredrik Isaksson, dotychczasowy basista, z powodu osobistych problemów i braku zrozumienia z Piotrem opuścił zespół. Zastąpił go Lars Rosenberg z death metalowej grupy Entombed.
Christofer nie zamierzał rezygnować z muzycznych eksperymentów. Aby zrealizować swoją muzyczną wizję, potrzebował większego budżetu, dwa chóry, lepsze studio nagraniowe i dużo więcej czasu w studio. Wraz z całą swoją determinacją negocjował z Markusem Steigerem, szefem Nuclear Blast. Ten, jako wielki miłośnik muzyki, zgodził się, dzięki czemu lider Theriona mógł swobodnie realizować swoje zamiary. Tymczasem szarada w składzie zespołu trwała nadal - do zespołu dołączył Jonas Mellberg z Extombed.
Nagrany w roku 1996 w Hamburgu album "Theli" był wydarzeniem przełomowym zarówno dla zespołu, jak i jego fanów. Tym razem symfoniczno-metalowa symbioza niemal całkowicie wyparła death metalowe korzenie Theriona. To przede wszystkim utwór "To Mega Therion", znajdujący się na trackliście "Theli" miał ogromny wpływ na sukces albumu. Na płycie, prócz Johnssona i Wawrzeniuka, usłyszymy głosy dwóch chórów. Gościnnie głosu użyczył Dan Swanö. Warto dodać, że z powodu fatalnej pomyłki kilka pierwszych wydań "Theli" zawierało kolędy nagrane przez niemiecki chór. Feralne albumy zostały wcześnie wykryte i zamienione, dziś stanowią nie lada gratkę dla kolekcjonerów i fanów Theriona.
Po nagraniach do płyty "Theli", Mellberg i Rosenberg mieli problemy z alkoholem. Jonas bezpowrotnie opuścił studio.
Po ogromnym i niespodziewanym sukcesie, zespół koncertował z fińskim zespołem Amorphis. Z powodu braku odpowiednich funduszy, zamiast chóru wynajęto amatorskich śpiewaków. Wawrzeniuk, z powodu studiów, nie mógł występować na żywo. Zastąpił go Tommy Eriksson z zespołu Shadowseed. Tobias Sidegard został nowym gitarzystą zespołu, natomiast Kimberly Goss instrumentalistą i wokalistą. Trasa koncertowa osiągnęła spory sukces, entuzjazmu nie podziela jednak sam Christofer, który dosyć krytycznie wyraża się na temat tego wydarzenia. Rosenberg nadal nie mógł sobie poradzić ze swoim alkoholowym problemem; w następstwie został wyrzucony z grupy przez Johnssona. Na domiar złego, główny sopran zaczął zażywać narkotyki, dzieląc swój los z Larsem.
W planach zespołu była druga trasa, z Wawrzeniukiem jako tenorem i dwoma profesjonalnymi piosenkarzami sopranowymi. Koncerty odbyły się w 1997 r., kiedy to Therion obchodził dziesięciolecie istnienia zespołu. I tym razem trasa była niezwykle udana i odniosła sukces. Rok 1997 to także rok, w którym zostaje wydana płyta "A'arab Zaraq - Lucid Dreaming". Album zawiera kilka nagrań z sesji nagraniowej do "Theli", kilka coverów, a także ścieżkę dźwiękową do filmu "The Golden Embrace".
W roku 1998 wydany został album "Vovin". W nagraniu płyty po raz pierwszy udział wzięła prawdziwa orkiestra symfoniczna. Głównymi sopranami były austriacka piosenkarka Martina Hornbacher oraz Sarah Jane Ferridge. Muzyka na albumie była bardziej melodyjna, czystsza, tym samym zdobywając sobie szersze grono słuchaczy. "Vovin" sprzedał się w dwukrotnie większym nakładzie niż jego poprzednik, "Theli".
Therion wraz z zespołem Moonspell rozpoczął intensywną, dwumiesięczną trasę koncertową. Ciekawostką jest fakt, iż wokalistka Cinthia Acosta Vera śpiewała męskie partie chóralne. Tommy Eriksson na czas trasy był gitarzystą. Sami Karppinen został wypożyczony na czas koncertów jako basista. Po skończonej trasie przyjął ofertę stałego członka zespołu, a sam Therion wydał nową płytę zatytułowaną "Crowning Of Atlantis". Album zawiera m.in. covery utworów Manowar, Loudness, a także kilka utworów koncertowych.
Dzięki kontaktom Karppinena, do zespołu przybywają bracia Niemann - Kristian (gitarzysta) i Johan (basista). "Deggial", nowy album, jest jeszcze bardziej symfoniczny, a zarazem trudniejszy w odbiorze od poprzednika. W nagraniu udział wzięła orkiestra symfoniczna, po raz pierwszy w pełnym składzie. W trakcie koncertów promujących płytę, Therion po raz pierwszy występował jako główny zespół. Towarzyszył mu Voivod, Flowing Tears, a także znani piosenkarze (m.in. Anders Engberg).
Christoffer decyduje się na odważny krok, postanawiając wybudować własne studio nagraniowe. W nowopowstałym budynku nazwanym Mystic Art ma powstać kolejne nagranie grupy... W zamyśle Johnssona album miał powstać w oparciu o mitologię nordycką. "Secret Of The Runes", nowa płyta, której liryki bazują na nordyckich światach, pozostaje niezmiennie symfoniczno-metalowa. Kwintensencją "Secret Of The Runes" jest utwór-prolog "Ginnungagap".
Wraz z zespołami My Insanity oraz Evergrey, Therion rozpoczyna nową trasę koncertową. Po tym wydarzeniu Karppinen decyduje się na opuszczenie zespołu, by w pełni skoncetrować się na pracy w studio Modern Art jako technik dźwiękowy. Karpinnen wziął odpowiedzialność za znalezienie nowego basisty, a był nim Richard Evensand.
W 2001 roku powstaje album "Bells Of Doom" dostępny jedynie dla członków płatnego Fan Klubu (obecnie nazwanego Therion Society). Johnsson postanowił stworzyć ową społeczność, by dać możliwość fanom z całego świata bezpośredni kontakt z zespołem, udział w forum (na którym członkowie zespołu są aktywni), dostęp do plików muzycznych i teledysków, a także innych korzyści. "Bells Of Doom" zawiera nagrania z roku 1987 (kiedy zespół występował pod nazwą Blitzkrieg), utwory z dem oraz niepublikowane wcześniej piosenki.
W 2002 roku na piętnastolecie zespołu wydany zostaje dwupłytowy, pierwszy studyjny album na żywo, zatytułowany "Live In Midgard".
Członkowie zespołu wciąż nie próżnowali... Szybko okazało się, że zgromadzony nowy materiał liczący 55 piosenek (choć nie wszystkie ukończone w pełni) wystarczy na trzy studyjne albumy. Zespół zdecydował wydać jednocześnie dwa albumy, a pozostałe utwory umieścić na ostatnim albumie trylogii. Prace ruszyły z potężnym impetem. Nagrania rozpoczęły się w Mystic Art. Prócz klasycznych (gitara, bas, perkusja) użyto takich instrumentów jak bałałajka, mandolina czy domra. We własnym studio nagrano także główne wokale i część solowych partii operowych. Nagrania praskiej orkiestry, fortepianu, klawikordu, solowych partii operowych i 32-osobowego chóru dokonano w Pradze. Muzykę prawdziwych kościelnych organów nagrano w najstarszym kościele w Kopenhadze. 171 muzyków i 9 miesięcy nagrań złożyło się na wydanie w 2004 r. podwójnego albumu "Lemuria/Sirius B". Na płytach usłyszymy głos Piotra Wawrzeniuka i Matsa Levéna. Muzyka jest bardziej melodyjna i gitarowa niż dotychczas, występuje dużo więcej elementów heavy metalowych. Prolematyczna stała się sytuacja perkusisty zespołu, Evensanda, który równolegle występował w zespole Soilwork. Terminy koncertów obydwu zespołów kolidowały ze sobą, tak więc Richard musiał się zdecydować na jedną z grup. Wybór padł na Soilwork. Petter Karlsson stał się w 2004 r. nowym perkusistą Theriona i w tym samym roku odbył trasę promującą album "Lemuria/Sirius B".
18 lipca 2005 roku wydany zostaje album "Atlantis Lucid Dreaming". Jak sama nazwa wskazuje, jest to połączenie utworów z płyt "A'arab Zaraq - Lucid Dreaming" i "Crowning Of Atlantis". W 2007 roku wydana została płyta Theriona, zatytułowana "Gothic Kabbalah". W 2008 roku na na oficjalnej stronie zespołu pojawiło się wspólne oświadczenie muzyków, w którym z którego wynikało, że z zespołu odeszło czterech muzyków i ostatecznie został w nim sam Johnsson. W tym samym roku zespół zagrał darmowy koncert na Płock Cover Festival. W 2010 roku ukazała się płyta Sitra Ahra. W 2011 roku na stałe do składu Theriona dołączyła wokalistka Lori Lewis a za Katarinę Lilję pojawiła się Linnea Vikstrom, córka aktualnego wokalisty Therion.Thomasa Vikstroma.
Skład:
Christofer Johnsson - wokal, keyboardy, gitara akustyczna, elektryczna, basowa
Byli członkowie zespołu:
Peter Hansson - gitara elektryczna
Magnus Barthelson - gitara elektryczna
Jonas Mellberg - gitara elektryczna, keyboardy
Tommy Eriksson - gitara elektryczna
Erik Gustafsson - gitara basowa
Johan Niemann - gitara basowa
Anders Wallen Wahl - gitara basowa
Fredrik Isaksson - gitara basowa
Lars Rosenberg - gitara basowa
Jan Kazda - gitara basowa
Sami Karppinen - perkusja
Oskar Forss - perkusja
Piotr Wawrzeniuk - perkusja
Wolf Simons - perkusja
Dyskografia:
01. Time Shall Tell (1990)
02. Of Darkness... (1991)
03. Beyond Sanctorum (1992)
04. Symphony Masses: Ho Drakon Ho Megas (1993)
05. The Beauty In Black (EP) (1995)
06. Lepaca Kliffoth (1995)
07. Theli (1996)
08. A'Arab Zaraq Lucid Dreaming (1997)
09. Vovin (1998)
10. The Crowning Of Atlantis (1999)
11. Deggial (2000)
12. Secret Of The Runes (2001)
13. Bells Of Doom (2001)
14. Live In Midgard (2002)
15. Lemuria (2004)
16. Sirius B (2004)
17. Gothic Kabbalah (2007)
Oficjalna strona internetowa: www.megatherion.com
MySpace: www.myspace.com/therion
