The Art of Noise - Influence

Zespół zadebiutował dziewięcioutworową płytą "Who's Afraid of the Art of Noise" a debiut był jednocześnie apogeum twórczości. Ich muzyka to połączenie kabaretu, dadaistycznej kakofonii dźwięków i awangardy. Grupa ta w połowie lat osiemdziesiątych wbiła się gdzieś między zalew nowego popu, fascynacją wczesnymi prymitywnym syntezatorami analogowymi i nurtem post-punkowym. Art Of Noise nagrało trochę płyt, trochę muzyki do telewizji i trochę pokoncertowało, choć ich działalność koncertowa osiągnęła szczyt dopiero na początku tego wieku. Album "Influence" to takie "very best of" Art of Noise. Hity znalazły się na pierwszym krążku natomiast na drugim pojawiły się rzeczy rzadsze utwory, produkcje dla TV, remiksy i b-side'y - w sumie dwadzieścia wcześniej nie wydanych ścieżek od początku historii zespołu.

Na pierwszej płycie znalazły się znane utwory takie jak "Close [To the Edit]" bazujący na "12-bar blues" czy "Moments in Love". "Beat Box" - jest kawałkiem jazzowym, zapętlonym na taśmie z wkomponowaną poezją Keatsa. "In Visible Silence" - to wszystkiego co piękne ale i trudne w i tak już ciężkiej do odbioru muzyce. Płyta zaczyna się od "A Is For Beginning", który rozpoczynają słowa "A is for Anachry" (utwór znany jest często pod tym tytułem). Nagranie zostało sfinalizowane już po śmierci Malcolma McLarena, a prawdopodobnie bez niego nie było by Art Of Noise. Jest, więc swojego rodzaju hołdem. "A Is For Beginning" był też potem wprowadzeniem, od którego zaczynały się późniejsze koncerty grupy. "Ode to Don Jose" to zmiksowane odgłosy pawianów z londyńskiego zoo. "Finale" to wykonanie chorału Bacha użytego w "Pasji" wg. Św Mateusza. "Metaforce" znów to kawałek fortepianowy i hip-hop zaczynający się od "Sarabande" Debussy'ego.

Płyta jest wydana, jako podwójny digipack z bogatą poligrafią. Materiały dodatkowe pozwolą nie tylko odcyfrować zagadki kompozycji zawartych na "Influence", ale także na poznanie historii zespołu i zapoznanie się z komentarzami samych muzyków.

Płyta obowiązkowa zarówno dla zwolenników post-punku, progresywnego grania jak i historii muzyki.