Zmierzch Bogów
Wracać wciąż do domu Le Guin
Recenzje :

Moon - Satan's Wept

Moon, Cezar, Christ Agony, Docent, Vader, Blackie, Mark, Demise, Heyron, Satan’s Wept, Daemon’s Heart, Elysium

Moon, który miał być pobocznym zespołem Cezara z Christ Agony i Docenta z Vader, stracił swój osobowy charakter już po pierwszej płycie. Nie wiem, czy muzycy w ogóle umawiali się na kolejne, w każdym razie Docent nie kontynuował udziału w tym projekcie, a Cezar postanowił pociągnąć go dalej. W tym celu skompletował nowy skład, w którym znaleźli się Blackie grający już wtedy w Christ Agony, Mark bębniący wcześniej w Demise oraz Heyron na drugiej gitarze. Album „Satan’s Wept” nagrany został w 1999 roku, czyli dwa lata po „Daemon’s Heart” i w tym samym roku co „Elysium” Christ Agony.

Zastanawiać może fakt, po co w ogóle Cezarowi potrzebny był drugi zespół, skoro w obu i tak jest kompozytorem i głównym wykonawcą, a w dodatku u boku ma tego samego basistę. Tłumaczyć to może oczywiście muzyczny styl jaki prezentuje Moon, a ten nie różni się od tego zaprezentowanego na pierwszej płycie. Przede wszystkim jest on znacznie szybszy i intensywniejszy od misteriów Christ Agony i to tu upatrywać należy głównej różnicy. Żaden utwór z „Satan’s Wept” nie pasowałby na „Elysium” i odwrotnie. Zło w Moon kondensuje się do krótkich i uderzających kawałków, które zalewają perkusyjnymi blastami i potężnymi klawiszami. Często są one tak mocne, że zasłaniają riffy i stają się głównym źródłem melodyki i wyrazistości utworów. Najbardziej chyba jest to widoczne w instrumentalnym „Unholy Throne”, ale te keyboardowe eksplozje powtarzają się wielokrotnie na całej płycie. Oczywiście jednak gitarowej ciężkości i świdrujących solówek tez tu nie brakuje.

Teksty hołdują siłom ciemności i zazwyczaj składają się z krótkich i powtarzalnych motywów, czyli tak samo jak na debiucie, jednak muszę stwierdzić, że na „Satan’s Wept” nie ma tak chwytliwych i zapadających w pamięci wokaliz jakie były na „Daemon’s Heart”. O ile muzycznie Moon trzyma poziom, to ze względu na kompozycyjność wokali musze ocenić go nieco niżej. Nie przeszkadza to jednak w odbiorze całości, która wchodzi ostro i bez mydła.

Tracklista:

01. Devil's Path
02. Lucifer's Light
03. Fallen Angels
04. The Awakening
05. Magical Hallways
06. Summoning
07. Chariots Of War
08. Satanica
09. Unholy Throne
10. Satan's Wept
11. Night Eyes
12. Baphomet's Snikes

Wydawca: Pagan Records (1999)

Ocena szkolna: 4

Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły