Joy Division - brytyjski zespół rockowy założony w 1977 roku w Manchesterze. Wykształcił się z punkowej grupy Warsaw, grał mroczną, przesyconą rozważaniami nad sensem życia muzykę. Ostatecznie jego styl muzyczny zaklasyfikowano do post punka. Grupa rozpadła się w 1980 roku, po śmierci wokalisty Iana Curtisa. Pozostali członkowie utworzyli wówczas nową formację - New Order.
W 1977 roku, w okresie największego nasilenia działalności ruchu punk, dwóch kolegów ze szkolnej ławy - Bernard Sumner (używał w zespole pseudonimu Bernard Albrecht) oraz Peter Hook udali się na koncert Sex Pistols, który odbywał się w ich rodzinnym mieście Manchesterze. Jak się później okazało koncert ten zmienił oblicze muzyki lat 80, bowiem Sumner i Hook spotkali na tym występie urzędnika i początkującego poetę Iana Curtisa. Panowie przypadli sobie do gustu i postanowili założyć własny zespół, w który mogliby tworzyć muzykę utrzymaną w punkowej stylistyce. Mimo iż żaden z nich nie potrafił grać na jakimkolwiek instrumencie muzycznym, a ich czas zajmowała praca w fabrykach, mieli dość zapału, by ten plan wcielić w życie.Ostatecznie nowo powstały zespół został nazwany Warsaw na cześć piosenki Davida Bowie Warszawa. Na pierwszych próbach i koncertach grupa występowała w składzie: Ian Curtis (wokal), Bernard Albrecht (gitara elektryczna), Peter Hook (gitara basowa) i Steve Brotherdale (perkusja). Szybko jednak zadecydowano o odsunięciu Brotherdale'a, a na jego miejsce znaleziono Stephena Morrisa i kontynuowano próby. W pewnym momencie stało się jasne, że Warsaw nie będzie zwykłym punkowym zespołem - zadecydowały o tym niesamowite brzmienie gitary basowej oraz sterylna perkusja. Zespół stał się wkrótce słynny w okolicy z powodu dziwnych zachowań muzyków podczas koncertów chory na epilepsję Ian Curtis często w szokujący sposób zabawiał publiczność, a i czasami zdarzały się mu ataki choroby podczas występów, podobnie niekonwencjonalnie zachowywał się porywczy Peter Hook. W tym okresie grupa zmuszona była jednak zmienić nazwę - okazało się, że w Londynie istnieje zespół o nazwie Warsaw Pakt. Fascynujący się historią wokalista wybrał nową, szokującą nazwę Joy Division od tzw. dywizji radości, czyli oddziałów więźniarek obozów koncentracyjnych z czasów II wojny światowej, które świadczyły usługi seksualne pilnującym ich żołnierzom.
Sława lokalnego zespołu wystarczyła, by wkrótce zarejestrować w 1978 roku An Ideal For Living, EPkę, która ukazuje styl wczesnego Joy Division. Niedługo potem doszło do poważnych zmian w stylu gry Curtis chciał czegoś więcej niż prymitywnego i agresywnego punku, stąd wysunięcie na pierwszy plan gitary basowej Hooka i perkusji Morrisa i obarczenie Albrechta dodatkową rolą klawiszowca jak się później okazało, instrumenty klawiszowe zaczęły odgrywać w muzyce zespołu ogromną rolę. Wówczas wykształcił się charakterystyczny dla dojrzałej twórczości zespołu mroczny, depresyjny styl, który podkreślał równocześnie niesamowitą manierę wokalną i przejmujące teksty wokalisty. Była to zupełna nowość w świecie rocka, stąd zainteresowanie ze strony słynnego DJa BBC, Johna Peela. Joy Division nagrało na potrzeby audycji Peela kilka utworów, które w latach 90. ukazały się w wersji kompaktowej. Wizyta u słynnego radiowca ułatwiła grupie podpisanie płytowego kontraktu z firmą Factory, co zaowocowało wydaną w czerwcu 1979 roku debiutancka płytą "Unknown Pleasures". Na albumie zebrano skomponowane dotychczas utwory grupy z okresu, gdy porzucono już koncepcję Joy Division jako zespołu czysto punkowego. Dzięki temu wydawnictwu grupa mogła ruszyć na dużą trasę koncertową po Europie.
Niestety, nagle stan zdrowia Iana Curtisa zdecydowanie się pogorszył - jeżeli dotąd ataki epilepsji były zamierzonym i pożądanym podczas występów efektem, to teraz zaczęły paraliżować koncertową działalność grupy. Nie przeszkodziło to w zakontraktowaniu amerykańskiej części trasy koncertowej i przystąpieniu do prac nad nową płytą. W międzyczasie na singlu wydano również jeden z najlepszych utworów w dziejach zespołu "Love Will Tear Us Apart".
Kilka lat niezwykle aktywnej działalności nagraniowo-koncertowej doszczętnie zrujnowało zdrowie psychiczne i fizyczne wokalisty. Mimo iż publiczność i krytycy wysoko oceniali jego działalność artystyczną, a i jego życie rodzinne układało się dobrze, to stan psychiki wokalisty wciąż się pogarszał. Ta sytuacja znalazła ujście w tekstach zawartych na ostatniej płycie studyjnej zespołu, "Closer". Jest ona dziś uważana za największe dokonanie Joy Division, charakteryzuje się zimnym brzmieniem (co jest zasługą zwiększenia roli syntezatorów), depresyjnym klimatem i ukazuje ostateczne zerwanie zespołu z punkową estetyką. Po zamknięciu sesji nagraniowej do Closer zespół zaczął czynić przygotowania do zapowiadanej na drugą połowę maja 1980 roku trasy koncertowej po Stanach Zjednoczonych. W tym celu grupa wystąpiła 2 maja na Uniwersytecie w Birmingham, wkrótce okazało się, że był to ostatni koncert w dziejach Joy Division. Rok później zapis tego występu wydano na płycie zatytułowanej "Still".
Nocą 18 maja 1980 roku Ian Curtis popełnił samobójstwo, wieszając się na kablu od suszarki. O kontynuowaniu działalności jako Joy Division nie mogło być mowy. Ostatecznie zespół rozwiązał się po wydaniu w czerwcu 1980 roku nagranej wcześniej płyty "Closer". Nie był to jednak koniec wspólnej działalności Hooka, Morrisa i Sumnera. Wkrótce założyli oni popularną rockową formację New Order. Niepublikowane nigdy wcześniej na długogrających płytach utwory znalazły się na kompilacyjnych albumach "Substance" (1988) i "Permanent" (1995).
Ostatni skład:
Ian Curtis - wokal, gitara elektryczna
Bernard Albrecht - gitara elektryczna, instrumenty klawiszowe
Peter Hook - gitara basowa
Stephen Morris - perkusja
Byli członkowie zespołu:
Steven Brotherdale - perkusja
Dyskografia:
01. An Ideal For Living (1978)
02. Unknown Pleasures (1979)
03. Closer (1980)
04. Still (1981)
05. Substance (1988)
06. Permanent (1995)
07. The Best Of (Compilation) (2008)
Oficjalna strona internetowa: www.joydivisioncentral.com
MySpace: www.myspace.com/joydivision
Źródło: Wikipedia
