Choć na okładce drugiej płyty Decoryah „All-Dark Waters” są chmury, to wszystkie teksty są o wodzie. Jeziora, rzeki i strumienie zaszyte w dalekich północnych lasach są źródłem inspiracji dla utworów i zimnej atmosfery w nich panującej. Wszystko dzieje się w ich głębi lub nad brzegami, a zespół przenosi nas do nich za pomocą doomowego gotyku, który okrywa mrokiem oraz tęsknotą opiewane przez siebie krainy.
Wprawdzie Decoryah, jako zespół, występuje jako trio, ale w nagrywaniu albumu wziął udział także całkiem pokaźny zastęp dodatkowych muzyków oraz wokalistek. Wszyscy oni przyczynili się do stworzenia niezwykłego klimatu napięcia, grozy i kontemplacji, za pomocą swoich instrumentów smyczkowych, klawiszowych i delikatnego śpiewu, a nawet deklamacji. W ogóle delikatności tutaj nie brakuje. Jest wiele momentów ulotnych, eterycznych, przechodzących w neoklasyczny folk i ambient jak w „Gloria Absurdiach”. Pojawia się też elektronika. Zjawia się o tyle niespodziewanie, co subtelnie jak w „Wintry Fluids (Portal)” i rozpływa się przestrzennie dając jeszcze więcej i tak szerokiego i horyzontalnego już tła.
A wszystko jest takie bardzo smutne i wyobcowane, żyjące swoim odległym, dalekim od codziennego świata życiem. Decoryah jest jakby duchem, mgłą unoszącą się nad krystaliczne czystym leśnym jeziorem i wchłaniającą wszystko to co jest w stanie wyczytać z wody, po to aby oddać to i obwieścić otoczeniu za pomocą swojej osowiałej legendy. Jest jak zapomniana saga, którą odkryć może tylko wędrowiec dociekliwy, poszukiwacz z premedytacją błąkający się po pustkowiach i chcący zbadać duszę tej natury: „Water reveal the veils of life. Water take me inside…”
Tracklista:
1. Fall-Dark Waters
2. Submerged Seconds
3. Envisioned (-Waters?)
4. Some Drops Beyond The Essence
5. Endless Is The Stream
6. Gloria Absurdiah
7. Wintry Fluids (Portal)
8. She Came To Me In The Form Of Water
9. She Wept In The Woods
Wydawca: Metal Blade Records (1996)
Ocena szkolna: 5
