Tylko dwie pierwsze płyty.
Elegy to taki szok, przesiadka z Maseratti do Nyski. Plumkania i marne wokale, strasznie upadła ta kapela wtedy.

Wręcz odwrotnie. Z Maseratti na Prom Kosmiczny. Ten album jest dowodem, że można. :)

If i can`t be my own i feel better dead.

Ta płyta jest niewątpliwie magnum opus zespołu. Potem nastąpił spadek formy. Teraz natomiast, a właściwie od kilku płyt mamy do czynienia z jest wzrostem aczkolwiek do Elegy nigdy raczej Amorphis się nie zbliży.

If i can`t be my own i feel better dead.

W odniesieniu do tego co robili na 2 dwóch pierwszych płytach Elegy jest okrutnie nudna, ten styl pozbawiony ognia zupełnie do mnie nie przemawia podobnie jak "progresywne" pitolenie jakie częstokroć można było spotkać w tamtych czasach.

A do mnie owszem.

If i can`t be my own i feel better dead.

Ja zaczynałem od "Elegy" dopiero potem słuchałem starszych płyt. Dla mnie zafascynowanego fińską mitologią to było niesamowite odkrycie. Co prawda Kalevala była obecna już w "Tales From the Thousand Lakes" ale w takim stylu ta tematyka mało mi pasuje. Uważam, ze to ich magnum opus a Pasi Koskinen mi najbardziej pasi Potem było coraz słabiej. Dla mnie Amorphis skończyło się definitywnie na Silent Waters. Kolejne płyty były takie same, mało co wpada w ucho. Ale jakby zagrali w okolicy to bym wpadł

Life is complex: it has both real and imaginary components

Polecam Ci Qba z czystym sumieniem ostatni album "Under The Red Cloud". Posłuchaj proszę. A co do koncertu to grali jakiś czas temu we Wrocławiu :)

If i can`t be my own i feel better dead.