Szczerze? Tak przereklamowanego kawałka tandety, nie słyszałem nigdy. Ta płyta ma tylko jedną moc - brzmienie. Gdyby nie ono, to prawdopodobnie Gathering stoczyłby się na samo dno historii muzyki. Czemu? Po pierwsze, mamy tu trzy OGROMNE nazwiska (DiGiorgio, Lombardo i Murphy), które zostały zmuszone do odwalenia pańszczyzny dla Billy'ego i Petersona. W ogóle nie słychać, żeby ci dali coś od siebie dla tego albumu. Przesłuchałem tę płytę z kilkadziesiąt razy, a ani razu nie usłyszałem charakterystycznego basu DiGiorgio. Po co brać basowego boga skoro z niego nie korzystacie do cholery? Po drugie, poza sławetnym już DNR, nie jestem w stanie wymienić ŻADNEGO kawałka na tej płycie. Nie są złe, ale gdy się słyszy te nazwiska, to wymaga się tego, żeby dostać płytę co najmniej wspaniałą, a nie tylko poprawnie zagraną. I to jest właśnie największy problem - że wszystko tu jest wyłącznie poprawne, podczas gdy powinno być wybitne. To tak jak iść do bardzo drogiej restauracji, i zamiast ogromnego tłustego steku, dostać zwykłego hamburgera. Nie jest zły to fakt, ale jednak nie tego się człowiek spodziewał. Naprawdę dawałem tej płycie tyle razy szansę, ale poza brzmieniem (które do dziś zrywa kapcie) i DNR nie ma tu absolutnie nic. Wiem, że mnie teraz shejtujecie, ale nie będę udawał, że lubię coś co mi się nie podoba. Tak więc, dla mnie Gathering to rozczarowanie i wracam do Formation of Damnation :P

Wszystko się kiedyś kończy

A nie słuchaj tej płyty. Nie sugeruję się opiniami innych ludzi. Ten album to zdecydowanie magnum opus tego zespołu i nic i nikt tego nie zmieni - tak po prostu jest. Ten album jest inny od poprzednich tyż prawda, jednakże patrząc na całokształt twórczości Testament wyraźnie wybija się ponad inne wydawnictwa grupy.

If i can`t be my own i feel better dead.