Przyznam, że miałem kłopot z rozgryzieniem nowej płyty Sounds Like The End Of The World. Nie jest to bowiem łatwa muzyka i nie jest przewidywalna. Można przesłuchać ją kilka razy, a wciąż nie wiedzieć jak ją odbierać i w ten sposób ciągle odkrywać ją na nowo. Instrumentalny post rock powoli odsłania swoje atuty i zabiera w podróż w szarej czasoprzestrzeni, opatrzoną tytułem „Stories”.
Nie na darmo użyłem słowa powoli. Dźwięki Sounds Like The End Of The World są nieśpieszne i pogmatwane. Ma się wrażenie, że zamiast przeć do przodu, kręcimy się w takiej wielkiej kuli, a zmienia się tylko konsystencja i ułożenie znajdującej się w niej materii. Jest też dużo próżni. Nie ma duchoty, a czuć przestrzeń. Często robi się subtelnie i całkiem cicho. Materia przylepia się do ścian, a my lewitujemy w stanie nieważkości. A potem znów wracają mocniejsze gitary, uderza perkusja i wszystko miesza się i pląsa w chaotycznie harmonijnych i misternie niepoukładanych strukturach. Sporadycznie pojawiają się też elementy elektroniczne, jak w objechanej końcówce „Outflow”. Można się w to wczuć, można się w tym zatracić. I właśnie o to chyba w takiej muzyce chodzi.
I tak też mogę ten tekst podsumować. Że jest tu wszystko czego można oczekiwać od płyty instrumentalnej. Płyty, która potrafi na tyle zaintrygować, że człowiek ma przeświadczenie, że wokal, jakikolwiek by nie był, mógłby ją tylko zepsuć. A to świadczy o jej sukcesie.
Tracklista:
1. No Trespassing
2. Walk With Me
3. Breaking The Waves
4. Obsession
5. Faults
6. Outflow
7. Acceptance
8. All Over Again
Wydawca: Progressive Promotion Records (2017)
Ocena szkolna: 4+
