Gdybyś Ty była nim
Kochając wciąż dawną siebie
Na podobieństwo narcyza rosłabyś na polach utopii

Gdybyś dopuścić metamorfozy się chciała
Ze skutkiem wam obu przeznaczon
Czy dostatecznie silna byłaby Twa wiara
By uwierzyć w zdolną wszystko naprawić - siłę sprawczą?
A może to znów ścieżka ku polom wiecznej ułudy

Odrzuć więc krwawe wizje tęsknoty,
Nie chciej się stawać inną osobą
Niech zabrzmi dźwięk miłosnej roty
miast garbić się w prostocie pozostań sobą

Plecy doświadczeń silnie swe napnij
Oczy poznawcze otwórz szeroko
Nie słuchaj zwłaszcza gdy miłość zadrwi
Nie wierz na słowo wszystkim prorokom :)

Aetas dulcissima adulescentia est