Okrutne, mordercze, opętańcze - i dobre. Te właśnie słowa przychodzą mi na myśl, gdy czytam ten wiersz, Doktorze. Przy tym napisane w taki sposób, że - poza początkiem drugiej połowy ( konkretnie od wersu "a szóstą na Twym łonie" ), gdzie ta płynność wydaje się być zakłócona - czyta się jednym tchem.

Ale największe wrażenie robi tu chyba fakt, że dwa, wydawałoby się, kompletnie przeciwstawne aspekty - niewinność, widoczna na początku i brutalność zyskująca przewagę na końcu nie gryzą się ze sobą, tylko w dziwaczny, perwersyjny sposób współgrają ze sobą, tworząc harmonijną ( jakkolwiek by to słowo nie zabrzmiało w tym kontekście! ) całość.

Jak dla mnie znakomita robota - całość zostaje gdzieś w zakamarkach umysłu i nie daje spokoju, drążąc człowieka w środku niczym kret ziemię albo korniki drewno.

Wrażenie jest na tyle mocne, że muszę się napić.

Wielkie brawa!

I prefer to remain silent

Fenomenalne i trochę takie "zwierzęce" :)

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!