Ostatnie dwa wersy już gdzieś słyszałam... chyba są/były dość często powtarzane w poezji. Jakoś ten tekst do mnie nie trafia. Chociaż w sumie nie mam się do czego przyczepić. Opisuję tylko moje wrażenia po przeczytaniu go cztery razy. Wydaje mi się, że w tych siedmiu wersach nic nie ma tak naprawdę...

Czepianie przynosi mi ulgę. Cóż o mnie... gryzę, kopię, jestem wredna. Jestem nałogową amatorką jogurtów biszkoptowych i bananów. Narzeczona narzeczonego :P