Trochę pobieżna to recka. I trochę niesprawiedliwa. Bo jednak wszystkie proporcje Szwedzi tu zachowali, a jedyny "minus", to zbytnia hitowość wspomnianej kompozycji, która Morbid Noizz mocno wówczas promował i można było wywnioskować nt. tego albumu zgoła nietrafione oczekiwania.

No i trzeba też rzec, że to zwrotny element, po Osmose Szwedzi już potem zaczęli wydawać dla Century Media. I to od razu z mocnymi zmianami.
Zatem jak ktoś chce ostatnią dobrą w klasycznym stylu płytę DT, to idealna okazja, innej nie będzie.

Krótki opis, nie mający powiązania z Właścicielem profilu;)

Ten zespół szczerze mówiąc nie wydał złej płyty. Stare czy nowe. Nieważne. Są oczywiście lepsze i gorsze jednakże jak pisałem wyżej złej nie ma.

If i can`t be my own i feel better dead.