Dezerter / Whitman

DEZERTER
Zespół powstał w maju 1981 r. w Warszawie. Pod koniec 1983 roku Dezerter nagrał singla dla Tonpressu: „Ku przyszłości” (4 utwory: „Ku przyszłości”, „Spytaj milicjanta”, „Szara rzeczywistość”, „Wojna głupców”). Jednak brak możliwości nagrania pełnej płyty skłoniły muzyków do założenia własnego miniwydawnictwa Tank Records. Jego nakładem ukazały się dwie kasety: „Jeszcze żywy człowiek” (koncert z Jarocina’84) i „Izolacja” (koncert Dezertera z Hybryd plus utwory nowofalowych zespołów radzieckich). W 1985 roku odszedł z zespołu Stepa, zastąpiony wkrótce przez Pawła Piotrowskiego. W następnym roku ze śpiewania zrezygnował Skandal (zmarł w 1995). Funkcję wokalisty ponownie przejął Robal. W 1985 roku ukazały się dwie składankowe płyty: „Fala”, na której obok m.in. utworów Siekiery, Kryzysu czy Izraela, znalazły się też utwory Dezertera: „Nie ma zagrożenia” i „Plakat” oraz „Jak punk to punk”, na której pojawiły się piosenki „Nie ma nas” i „Uległość”.Rok 1987 przyniósł wydanie w USA przez Maximum Rock’n’Roll pierwszej długogrającej płyty Dezertera – „Underground Out Of Poland”. Dzięki operatywności ówczesnego menedżera grupy – Maćka Chmiela – w 1987 r. został nagrany pierwszy (ocenzurowany) LP „Kolaboracja”.

Rok 1989 to kolejna płyta „Kolaboracja II”, a 1990 – „Wszyscy przeciwko wszystkim” (wydana w Polsce i we Francji) oraz dwumiesięczna trasa po Szwajcarii, Niemczech, Francji, Holandii, Japonii. Dwa lata później ukazał się album „Blasfemia”, a w 1993 r. „Jak powstrzymałem III wojnę światową” – zbiór archiwalnych nagrań Dezertera oraz cztery piosenki z udziałem Katarzyny Nosowskiej. W 1993 r. po raz kolejny nastąpiła zmiana basisty, na miejscu Pawła na krótko pojawił się Mariusz „Zyziek” Zych. Latem 1994 roku Dezerter (w składzie: Robert Matera i Krzysiek Grabowski) nagrał album „Ile procent duszy?”.

W tym samym roku powstał film o grupie: „Dezerter – nie ma zagrożenia” (zrealizowany przez Pawła Konnaka). Kolejna płyta zespołu: „Deuter” (1995) to przypomnienie utworów zespołu Deuter zaśpiewanych przez Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego. Na basie zagrał Tony von Kinsky (zrezygnował z grania w zespole w 1999 i został zastąpiony przez Jacka Chrzanowskiego). Kolejne albumy to: „Mam kły mam pazury” (1996), „Ziemia jest płaska” (1997) i „Decydujące starcie” (2001), który po raz kolejny został nagrany w dwuosobowym składzie: Matera-Grabowski.

Rok 2002 obfitował w ciekawe koncerty, z których najważniejsza była trasa po Belgii, Holandii i Anglii z francuskim zespołem La Fraction. Największym wydarzeniem w jej trakcie był wspólny występ w londyńskiej Astorii dla kilku tysięcy osób. Na większości koncertów w 2002 r. gościnnie występowała Katarzyna Nosowska. W tym roku ukazały się również kompaktowe wznowienia archiwalnych płyt zespołu. Rok 2003 to m.in. trasa koncertowa z Moskwą, a także udział w festiwalu PRL w Warszawie i Katowicach. Dezerter zagrał tam obok m.in. KSU, Armii i Kultu.

W czerwcu 2004 r. ukazała się płyta: „Nielegalny zabójca czasu”. Jest to pierwsza płyta nagrana z nowym basistą Jackiem Chrzanowskim. Znalazło się na niej 14 utworów. Produkcją i organizacją nagrań zajął się sam zespół. Album był promowany jesienną trasą koncertową, na której gościem była grupa Akurat.

W kwietniu 2005 r. ukazało się pierwsze w historii zespołu DVD. Płyta zawiera zapis koncertu na X Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą. Zamieszczono na nim również wywiad z zespołem ilustrowany archiwalnymi materiałami.

Wiosną 2006 r. zespół zagrał kilka koncertów w Polsce i Niemczech (Berlin, Brema, Hamburg). 24 kwietnia miał swoją premierę dwupłytowy album „Punk’s Not Jazz”, na którym zebrane zostały najpopularniejsze piosenki Dezertera. Wydawnictwo związane było z 25. urodzinami zespołu.

W kolejnych latach Dezerter prowadził głównie działalność koncertową. Wśród najważniejszych występów wymienić można: festiwale: Rock For People w Czechach (2006), Jarocin (2007), OFF Festival (2007), Węgorzewo (2008), koncerty w Edynburgu (2008), w Warszawie – akcja „Ratuj Tybet” (2008) i Berlinie (2009).

W maju 2009 r. zespół zarejestrował piosenkę „Śpiew murów” do słów Tadeusza Gajcego, która ukazała się na płycie „Gajcy” wydanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego, przypominającej wiersze poety w aranżacjach polskich zespołów alternatywnych.

W listopadzie 2009 r. grupa wystąpiła w USA (Nowy Jork i Chicago). W Nowym Jorku Dezerter był gościem festiwalu „Walc Rebeliantów: Muzyka Undergroundowa zza Żelaznej Kurtyny”, współorganizowanego przez Instytut Kultury Polskiej. Impreza, wsparta panelem dyskusyjnym z udziałem muzyków, przybliżała Amerykanom życie społeczne i kulturalne w Europie Wschodniej przed rokiem 1989.

Kolejne miesiące to praca nad nowymi piosenkami zwieńczona sesją nagraniową w lipcu i sierpniu 2010 r. W międzyczasie zespół wystąpił na trzech ciekawych imprezach: w Toruniu w ramach festiwalu filmowego Tofifest (piosenki Dezertera pojawiły się w dwóch znakomitych polskich filmach: „Dom zły” i „Wszystko co kocham”), w Jarocinie ze specjalnym programem „Kłam TV”, a także na Puntala Rock Festival w Finlandii.

Nowy album zatytułowany „Prawo do bycia idiotą” ukazał się w październiku 2010 i była promowana jesienną trasą koncertową. Album otrzymał Fryderyka 2011 (w kategorii „Album Roku: Rock”). W listopadzie 2011 światło dzienne ujrzała płyta Jeszcze Żywy Człowiek (historyczne nagrania z Jarocina 1984). W listopadzie 2012 nakładem Mystic na rynku pojawią się reedycje płyt „Kolaboracja”, „Wszyscy przeciwko wszystkim” i „Blasfemia”.
Zespół obecnie promuje swoje ostatnie wydawnictwo. Płyta „Większy Zjada Mniejszego” została w całości nagrana w studiu im. A. Mickiewicza oddział w Warszawie w formule wyłącznie analogowej, bez udziału komputerów, co zresztą słychać w singlu, który swoim brzmieniem świetnie nawiązuje do samego charakteru kawałka. Dezerterowi, grupie, która podbiła Polskę za pomocą kasety magnetofonowej bardzo z takim brzmieniem do twarzy, a forma jest świetna.

Dezerter to:

Robert Matera – gitara, śpiew
Krzysiek Grabowski – perkusja
Jacek Chrzanowski – bas
www.dezerter.com
www.myspace.com/dezerter
www.youtube.com/dezertertv

Zespół WHITMAN zadebiutował w marcu 2005 roku i od razu namieszał na lokalnej scenie, kapela w składzie której jest 3 starych wyjadaczy znanych wcześniej z Rotweillera i Awarii Kontenera i jeden młodszy były perkusista zespołu Defence została bardzo dobrze przyjęta podczas swojego debiutu.
Do dzisiaj zagrali wiele koncertów w różnych miejscach kraju oraz zagranicą np w Czechach, czy Rosji. Nagrali swój debiutancki album „Ostateczny argument”, który spotkał się z bardzo dobrymi recenzjami. „Stare" chłopy z Whitmana grają muzykę, którą kochają. Słychać w każdej sekundzie muzyki to uczucie. Zespół łoi old schoolowego, amerykańskiego hardcore/punka po linii Toxic Reasons czy Social Unrest. Płytę zapowiadały dwa bardzo dobre numery „Fryna" i „Dobrobyt". "Niebo waży milion ton i ma kolor rtęci. Pewnie poszłoby na złom gdyby dało się odkręcić" - to fragment pierwszego z nich opisującego rzeczywistość, typowej śląskiej dzielnicy. Utwór kończy znaczący dziś wiele wers: "Sam czasem nie wiem, co mnie tu trzyma".
Obie piosenki postawiły wysoko poprzeczkę dla zespołu. Na szczęście krążek przynosi kolejne świetne kawałki - „Kabaret", „Target" i „AK 47". Kompozycje mają przysłowiowego „punkowego kopa" i dosłownie ociekają energią. Jest melodia, mocne chórki, dobre liryki, nie ma natomiast żadnego metalu, rocka czy reggae. Punkowa jazda i nie ma przebacz…”

Kraków – 15.11.2014 – Klub Fabryka ul. Zabłocie 23
Otwarcie wejść 18:00 start 19:00
Bilety przedsprzedaż 33zł w dniu koncertu 40zł

Bilety do nabycia:

BILETY KOLEKCJONERSKIE:

Klub Pod Jaszczurami, Rynek Gł. 8
Klub Kwadrat, ul. Skarżyńskiego 1
Metal Shop, ul. Długa 17
Klub Dziekanat, ul. Pędzichów 23
Carton Shop, ul. Floriańska 36
Loch Ness Pub, ul. Warszawska 15
Hard Rock Pub, ul Grodzka 42
Galeria Kazimierz ” stoisko TAKT 24″ (poziom 0)

Bilety z systemu Ticketpro w sieci sklepów: EMPIK, MEDIA MARKT, SATURN w całej Polsce.

Kup bilet nie wychodząc z domu Ticketpro