„From The Underground And Below” jest płytą, na której Overkill wyraźnie odchodzi od klasycznego thrash metalu. Nie jest to żaden zarzut. Płyta jest bardzo dobra, kawałki przebojowe, ognia nie brakuje, ale styl nieco się zmienił.
Dużo jest nie tylko groove’owego brzmienia, ale i różnych udziwnień. Słychać to dobrze w „Save Me” czy „Genocya”. Overkill kombinuje z zagrywkami i wprowadza do swoich utworów udziwnione patenty czego przykładem może być również solówka na basie kończąca „Half Past Dead”.
Na szczęście nie brak tu i hiciorów. „Long Time Dyin’”, „F.U.C.T.”, czy „The Rip N’ Tear” to przebojowe numery, porywające przede wszystkim fantastycznymi, charczącymi wokalizami Bobby’ego, w czym brylował zresztą nie od wczoraj. W takim „I’m Alright” przez pół refrenu jedzie a cappella i wychodzi mu to znakomicie.
Na „From The Underground And Below” znalazła się też, nie bójmy się użyć tego słowa, ballada. „Promises” to podniosła pieśń w sam raz do zapalania zapalniczek na koncertach. Mimo to przyznam, że lubię ten kawałek. Ma wkręcającą melodykę, łatwy do przyswojenia tekst, szybką solówkę, no i wcale nie jest taki do końca rzewny. Między „I’m Alright” i „The Rip N’ Tear” jest też taki delikatny przerywnik akustyczny, który nie wiadomo w sumie czym jest, a lżejsze i wolniejsze fragmenty pojawiają się w „Genocya” i na początku „Half Past Dead”. Płytę kończy za to mocny „Little Bit O’ Murder”.
Tak więc następny różnorodny album Overkill, w którym zespół stara się rozwijać i poszukiwać czym by tu jeszcze można zaskoczyć. Większość z tych pomysłów jest udana, a brzmienie i styl muzyczny również przypadły mi do gustu. To nie jest klasyczny thrash metal, ale klasyczna pozycja w dyskografii Overkill z pewnością tak.
Tracklista:
01. It Lives
02. Save Me
03. Long Time Dyin'
04. Genocya
05. Half Past Dead
06. F.U.C.T.
07. I'm Alright
08. The Rip 'N' Tear
09. Promises
10. Little Bit O' Murder
Wydawca: Steamhammer (1997)
Ocena szkolna: 5
