Wracać wciąż do domu Le Guin
Zmierzch Bogów
Recenzje :

Danzig - III: How The Gods Kill

"II: Lucifuge" potwierdził tylko ogromny potencjał twórczy Glena Danziga czyniąc go gwiazdą pierwszego formatu. Nikt chyba nie wyobrażał sobie, że kolejny krążek mógłby być słaby. Mimo to "III: How The Gods Kill" zaskoczył. "III: How The Gods Kill" to chyba pierwsza wybitna płyta Danzig - zupełnie inna od poprzedniczek. Jest to materiał, nad którym miejscami trzeba się zastanowić i odbierać go emocjonalnie.
Płytę rozpoczyna blisko siedmiominutowy, okrutnie wolny "Godless" z jęczącym wokalem Danziga. Niezbyt dobry zabieg komercyjny otwierać płytę utworem kompletnie pozbawionym przebojowości, ale jak się miało okazać będziemy mieli do czynienia z najzimniejszym i najbardziej mrocznym wydawnictwem Danzig nie tylko dotychczas, ale i w całej jego karierze. Tej reguły nie potwierdza kolejny utwór "Anything", który obok "Mother" jest chyba największym hitem zespołu. Kolejne kawałki takie jak "Bodies", "Dirty Black Summer" czy "Sistinas" nie pozostawiają jednak złudzeń, że płyta jest raczej ukłonem w stronę najmroczniejszych dokonań Black Sabbath i The Doors. Materiał jest szalenie klimatyczny, ale pomimo swojego wolnego tempa bardzo energiczny. Zaryzykuję stwierdzenie, że jest to jeszcze wyższy stopień wyrafinowania kompozycyjnego niż na poprzedniej płycie, bo choć nie jest to tak przebojowy materiał, to jest zwyczajnie dojrzalszy. Znalazło się też miejsce dla prawdziwej perełki - utwór tytułowy to prawdziwa oaza spokoju, która bestialsko morduje głębokim, ale pełnym subtelności wokalem Glena.

Tracklista:

01. Godless
02. Anything
03. Bodies
04. How The Gods Kill
05. Dirty Black Summer
06. Left Hand Black
07. Heart Of The Devil
08. Sistinas
09. Do You Wear The Mark
10. When The Dying Calls

Wydawca: Def American Records (1992)
Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły