W bydgoskiej Estradzie zagrały w ostatni październikowy weekend trzy zespoły: Forma, Thesis oraz gwiazda wieczoru Tides From Nebula. Tides From Nebula to niesamowity zespół, który zawsze wypełnia kluby do pełna a i tym razem fani kapeli nie zawiedli i na sali nie dało się wcisnąć nawet szpilki. Zanim jednak muzycy zjawili się na scenie publiczność starały się należycie rozgrzać supporty.
Rolę pierwszego supportu otrzymała Warszawska Forma, która przez około pół godziny zapełniała salę dźwiękami z rejonów rocka progresywnego. Mimo że momentami kompozycje przypominały aż do bólu dzieła innej stołecznej formacji (oczywiście chodzi o Riverside), to słuchało się tego bardzo przyjemnie. Jedynym mankamentem były linie wokalne, które uciekały w nieznane rejony. Zdecydowanie lepiej brzmiałoby to wszystko zagrane instrumentalnie... Chyba że zespół miał gorszy dzień?
Jako drudzy na scenie pojawili się muzycy Thesis z cięższym i mocniejszym brzmieniem. Niestety kawałek za kawałkiem wydawał się być coraz mniej wyjątkowy. Był to znak aby udać się do baru po złocisty trunek. Swoją drogą, czy w każdym klubie w weekendy i to na koncertach, nie może być lane piwo za pięć złotych?
Chwila przerwy, a zaraz po niej danie główne. Gdy na scenie pojawiło się Tides From Nebula, cały klub był już wypełniony niemal po brzegi. Na początek poleciały utwory z pierwszej płyty Aura. Usłyszeliśmy Higgs Boson, Sleepmonster, a następnie nowsze Caravans i White Gardens. Zespół jak zwykle wprowadził niezwykłą atmosferę, gdzie zgromadzeni ludzie wpatrywali się w kierunku sceny jak zahipnotyzowani. I tak do samego końca Siberii, po której fani nie dali muzykom żadnych szans na ucieczkę, wymuszając wielkimi brawami aż dwa bisy.
Tides From Nebula to jeden z najlepiej rozpoznawalnych w kraju młodych zespołów, który niemalże nie musi martwić się o frekwencję na koncertach. Dzięki magii swoich dźwięków potrafią przyciągnąć wielbicieli postowych brzmień w każde miejsce.
